19 mei 2010

Jongeren interviewen Wim Kranendonk over de SGP en haar toekomst

Niet alleen maar somber doen

Door: Henri Pool

De SGP-jongeren gaan de campagne in met ‘Partij voor het leven’. ‘Leven’ impliceert toekomst. Is er nog toekomst  voor de SGP?

Op dit moment heeft de partij het best wel moeilijk. Maar we moeten oppassen dat we van de uitspraak van de Hoge Raad niet het doodvonnis van de SGP maken. Ik geloof dat de SGP toekomst heeft. Niet om de organisatie, wel om de boodschap. Die blijft het waard om uitgedragen te worden, in welke vorm dan ook. Er kan best nog wel een ommekeer komen. Het libertijnse denken schiet zover door, dat de wal vanzelf een keer het schip moet keren. Juist dan moet de SGP er zijn om te wijzen op onaantastbare, waardevolle waarden.

Komt er dan weer ruimte voor het SGP-gedachtegoed?

Dat weet ik niet. Ik kan ook niet in de toekomst kijken. Maar één ding is wel helder: de achterliggende 50 jaar hebben we het heel comfortabel gehad, terwijl de Heere Jezus zijn volgelingen niet beloofd heeft dat ze het gemakkelijk zouden hebben. De meest gewone gestalte van de kerk, is de kerk onder het kruis. Daarom wil ik naar de toekomst toe niet alleen maar somber zijn. Hij heeft beloofd dat Hij voor Zijn kinderen zal zorgen. Of dat betekent dat de SGP blijft bestaan, kan ik je niet vertellen.

Maakt de SGP kans op de felbegeerde 3e zetel?

Je moet altijd ambities hebben. Heb je die niet, dan kun je beter opstappen. Maar of het reëel is? We hebben de laatste tijd nooit een 3e zetel voor 100% gehad. Toch weten we dat er wonderen kunnen gebeuren. Denk aan het moment dat Kees van der Staaij in 1998 toch in de kamer kwam. Wie had dat verwacht?

Verandert de SGP?

Ja! Maar dat is ook logisch: we zijn kinderen van onze tijd. En we hebben in het verleden standpunten ingenomen – om begrijpelijke redenen – die we later toch weer genuanceerd hebben. Alleen is de essentie van het SGP-gedachtegoed altijd hetzelfde gebleven. Gods geboden zijn heilzaam voor heel de samenleving. Laten we als SGP’ers elkaar vasthouden en begrip hebben voor elkaars aarzelingen op moeilijke punten.