Kampen eindelijk af van dure constructie bij samenwerking Zuiderzeehaven

Kampen eindelijk af van dure constructie bij samenwerking Zuiderzeehaven

De Zuiderzeehaven in Kampen is in 2003 gerealiseerd op basis van een samenwerking tussen de gemeenten Kampen en Zwolle, de provincie Overijssel en drie bedrijven. Deze zogeheten Publiek Private Samenwerking (PPS) is ondergebracht in een BV en had een directeur in dienst. Overigens is gebleken dat dit een goede vorm was om de realisatie van de Zuiderzeehaven tot stand te brengen. Maar is dat in de huidige fase van de Zuiderzeehaven nog steeds de meest voor de hand liggende route naar succes?

Het vele werk van de realisatie, promotie, werven van belangstellende bedrijven en uiteindelijk verkoop van grond en begeleiding bij de vergunningverlening is grotendeels voorbij. Er is nog ongeveer 13 hectare industriegrond voorradig en dan is de Zuiderzeehaven uitverkocht. Nog altijd was er een directeur in dienst en de bestuurskosten van deze samenwerking waren daarmee best hoog. Beëindigen kan niet zomaar, iedereen in de samenwerking moet het daar over eens zijn. De directeur van de PPS werkte tot 1 maart 2018 voor de PPS. Dat is een goed moment om beëindiging van de PPS te onderzoeken en er bleek een akkoord mogelijk.

Als onderdeel van de beëindiging is het logisch dat de nog niet verkochte gronden weer in eigendom komen van de gemeente Kampen. De gemeente Kampen loopt daarbij weliswaar het volledige verkooprisico van de gronden, maar daar staat tegenover dat het de zekerheid heeft van de inning van de vorderingen en achtergestelde leningen. De taxatieprijs is zodanig, dat de gemeente 11 jaar de tijd heeft om de gronden te verkopen. Pas als de gemeente het niet red om gemiddeld 1 ha industriegrond per jaar te verkopen is er na 11 jaar sprake van een verlies.

De SGP is altijd terughoudend bij grootschalige grondaankopen. Verwachtingen zijn vaak moeilijk te onderbouwen en altijd onderhevig aan externe factoren die op lange termijn moeilijk zijn te duiden. Niet aankopen van de gronden betekent echter blijvende onzekerheid over de inning van de gemeentelijke vorderingen en achtergestelde lening. Bovendien blijft dan de veel te dure constructie voor de samenwerking voortbestaan. Wel aankopen borgt de inning van de vorderingen en brengt een klein verkooprisico met zich mee. Doordat de gemeente lange tijd heeft om te gronden financieel rendabel te verkopen, heeft de SGP gekozen om deze publiek private samenwerking inderdaad te beëindigen.