SGP-congres over bestuurlijke verantwoordelijkheid

Vrijdag 27 maart is er door de landelijke SGP een congres belegd met als thema: Het dragen van bestuurlijke en politieke verantwoordelijkheid. Van de Kamper fractie woonden twee leden het congres en diverse workshops bij.

Het hoofdbestuur wilde met deze bijeenkomst de plaatselijke fracties handreikingen geven hoe we in de praktijk om moeten gaan met de beginselen van de SGP. De centrale vraag van deze middag was: kan een SGP’er wel politieke en bestuurlijke verantwoordelijkheid dragen? Door middel van twee lezingen en een aantal workshops werden de deelnemers gevraagd  om hierover na te denken.  Bij veel plaatselijke fracties leeft de vraag of de beginselen van de SGP zich wel lenen voor het sluiten van compromissen. In de praktijk merken zij  dat voorstellen die ingaan tegen Gods geboden, hierdoor alleen afgeremd worden.

De eerste lezing werd gegeven door dhr. Weggeman (fractievoorzitter van de SGP te Capelle a/d IJssel). Hij behandelde in zijn lezing de tegenstelling van getuigen en besturen. Want politiek bedrijven is immers meer dan alleen getuigen. Een politicus wordt in de eerste plaats geroepen om te besturen, maar besturen zonder getuigen is geen keuze. Want waar de gelegenheid zich voor doet moet een politicus aandacht vragen over  levensbeschouwelijke onderwerpen. Alleen getuigen zonder politieke verantwoordelijkheid te nemen blijkt in de praktijk niet werkbaar te zijn. Als politicus ben je ook verantwoordelijk voor de besluiten die genomen worden. Als volksvertegenwoordiger heeft de politicus de taak om de wetten van het land uit te voeren. Ook als hij hier principieel op tegen is. Daarbij is het wel van belang dat helder moet zijn welke bevoegdheden en verantwoordelijkheden er toegewezen zijn. Dit betekent in de praktijk dat een bestemmingsplan niet aangegrepen mag worden om een niet gewenste ontwikkeling tegen te houden. De wettelijke kaders moeten leidend zijn bij de besluitvorming.

In de tweede lezing ging de heer Zevenbergen, lid van het hoofdbestuur van de SGP, in op de vraag of de beginselen van de SGP een voordruk zijn om vanuit deze basis te regeren. De beginselen van de SGP staan vaak haaks op de bestuurlijke realiteit. Daarom kan dit ideaal in de praktijk vaak niet gerealiseerd worden. Dit leidt er toe dat het sluiten van compromissen het meest haalbare is. En niet elk compromis is goed. Compromissen moeten erop gericht zijn om erger te voorkomen

Na de pauze waren er diverse workshops waarin er nagedacht werd over de politieke realiteit. Deze workshops leidden tot interessante discussies en debatten. Van der Staaij, politiek leider van de SGP, hield een kort slotwoord en  eindigde met de opmerking: ‘We kunnen vuile handen hebben, we kunnen schone handen hebben, maar hebben wij ook gevouwen handen?’

We kunnen terugzien op een leerzame en boeiende middag.